پرخاشگر بودن به معنای حمایت از خود به شیوه ای است که به حقوق دیگران تجاوز می شود.اهانت،غیبت وبدگویی، لبخند تمسخرآمیز نسبت به دیگران هم از راههای پرخاشگری بوده و این رفتار درخانواده ها بین زوجین، والدین و فرزندان هم نظاره می شود.غلامعلیان کارشناس خانواده با برشمردن احساسات خشم، ترس، شادی و غم که از اوان تولد با انسان وجود دارند، تصریح کرد : خشونت و پرخاشگری رفتاری خصمانه است برای به دست آوردن حق و معمولا با تهدید و توهین و خسارت های مالی برای دیگران همراه است که ضایع نمودن حق شان را به دنبال دارد. خشم و پرخاشگری عاملی برای منازعات و درگیری های بزرگ می باشد.
*عمده ترین دلایل پرخاشگری در خانواده ها
بیشتر زنان به دنبال به دست آوردن نیازهای عاطفی و استقلال طلبی شان هستند و خواهان اینکه دیگران آنها را به عنوان یک انسان ببینند و احترام بگذارند و چناچه این امر فراهم نشود، پرخاشگر می شوند.
ندادن نفقه، اعتیاد،نداشتن تفاهم پرخاشگری اشخاص را تشدید می نماید و بروز این امر یا درونی و یا طعنه آمیز است.
وی ادامه داد: البته ناکامی و محدودیت ها نیز تشدید کننده این امر است، فرصت هایی که فرد می توانسته کسب کند، برای ادامه تحصیلات و داشتن زندگی ایده آل ، لکن به عدم حمایت اعضای خانواده از دست داده است که بروز این جریان سبب احساس حقارت در وجود شخص شده و چه بسا خود را به خاطر نداشته هایش فوق العاده سرزنش نماید و با حالت قهر خشونت و پرخاشگری نماید.
آنچه ضروری است اینکه شخص باید نقاط ضعف خود و همسر و فرزندان را شناخته و با تکیه بر نقاط قوّتش، اعتماد به نفس لازم را به دست آورد.
مرحله بعدی تداخل نقش زن و مرد است چنانچه این تداخل به وجود آید و جای این دو منبع عوض شود، با ورود به اجتماع ناکامی صورت می پذیرد، چرا که به مرور زمان انجام کلیه امور مردانه برای خانواده این زنان عادت شده ومردانشان متوقع می شوند و در اثر این جا به جایی نقشها،روابط عاطفی کمرنگ تر شده وطعنه زدن با حالت خشم پیوسته انجام می شود.
غلامعلیان در ادامه بحث تاکید کرد: برخی اوقات نیاز است که بسیاری از صحبت ها را نشنویم و به آنها جوابی هم ندهیم، چرا که جواب دادن های فوری زمینه ساز بحث و جدل های طولانی شده و پرخاشگری افراد را به دنبال دارد.
همه انسان ها به سپاس و قدردانی نیازمند هستند و اگر این نیازشان برآورده نشد، باید به روی خود نیاورند و درزندگی روزمره خشم و تندی نکنند.
ترس ها و ناامنی ها ازدیگر دلایل پرخاشگری در زندگی روزمره است، درخانواده:ترس از شوهر،نگرانی داشتن، احساس بد و یا ترس و ناامنی درکوچه،خیابان، مزاحمت های خیابانی و … که مدام استرس و نا امنی را به دنبال دارند، برخی مواقع بهتر است که با بزرگ نکردن مسایل درذهنمان احساس ترس و نا امنی را کم کم از خودمان دور نماییم.
برخی از زنان به چیدمان وسایل زندگی شان به شیوه اقوام ترغیب دارند و این به خاطر تبلیغ زندگی های مرفه در بازار و خانه خویشاوندان می باشد و اگر با جواب منفی همسر برای خرید لوازم روبه رو شوند، پرخاشگر می شوند.
*پرخاشگری را کنترل کنیم
کارشناس خانواده در خصوص راه حل های این موضوع تاکید نمود: انسان با خودآگاهی و شناختن نقاط قوت و ضعف و به دست آوردن اعتماد به نفس به توانایی هایش دست می یابد.
پیوسته ذهن را درگیر یک مساله نمودن وچسبندگی به آن مساله؛ آزار را به همراه دارد و موجب عذاب،انتقام و پرخاشگری شده و شخص مطابق افکارش رفتار می نماید.
هنگامی که از رفتار دیگران ناراحتیم به شخص مور نظرمان موضوع را یادآوری کرده و با گلایه افکار منفی را دور نماییم.
گام دیگر ابراز وجود است و جرأت ورزی قوانینی دارد و لزوم رعایت آنها با تمرین کردن آرامش را به اشخاص هدیه می نماید.
وی پیرامون قانون جرات ورزی یادآور شد: این قوانین شامل: حق مطالبه برای خواستن و درک موضوع که شخص مقابل هم بگوید نه، داشتن احساسات و اظهار عقاید و باورها، تصمیم گیری در امور مربوط به خود و پذیرش عواقب آن، انتخاب حق سهیم شدن در مشکلات دیگران ، حق اشتباه کردن و خود را به خاطر اشتباهات سرزنش نکردن، موفق شدن، تغییر در تصمیم گیری، داشتن زندگی مستقل و تغییر دادن خود می باشد.
همیشه تلاش کنیم در آگاهی از خود و شناخت نقاط ضعف و قوت و مهارت هایمان، مسایل را بهتر درک نموده و با ابراز وجود بهتر خشونت و پرخاشگری مان راکنترل نماییم؛ چرا که احساس ارزش از مسیر اعتماد به نفس عزت نفس را بالا می برد و آرامش را برایمان به همراه دارد.
گزارش از اکرم کیانی
نظر شما
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد