والدینی با تجربه ای که محاسن خود را در گذر ایام سپید نموده اند و انبانی از تجربه را درکوله بارشان ذخیره نمو ده اند به خانه فرزندان و نوه هایشان که می روند، چه بسا نظاره می کنند که فرزندشان خسته از کار روزمره به منزل می رسد و بدون توجه به حرمت خانواده و زن و فرزندان و بدون تلاش برای کمی گفتگو با والدین و شنیدن و دیدن خانواده به استراحت می پردازند.
ودر این هنگام پدربزرگ یا مادربزرگ پیر و باتجربه با مشاهده این رفتار ناپسند فرزندشان آهی از حسرت می کشند و با قاطعیت می گویند: همین رفتارتان را فردا بچه هایتان الگو قرار می دهند و فردا اگر خسته به منزل آمدند بی توجه به حضورشما بزرگ ترها به گوشه ای می روند به این بهانه که خسته هستند.
در مراودات روزمره مان بسیار کم می بینیم که هنگام صحبت با بزرگ تر از واژه “شما” استفاده شود،به ندرت شاهدیم که اگر پیرمردی یا پیرزنی در وسیله نقلیه عمومی سرپا ایستاده،جوان یا نوجوانی جای خود را به بدهد وبسیار کم نظاره می کنیم که اگر همسایه ای را دیدیم و کوچکتر بودیم در سلام و احوال پرسی پیش قدم شویم و اگر درخیابان با موبایل خود با کسی صحبت می کنیم و با او مشکلی داریم و صدایمان بالا رفت ازالفاظ رکیک استفاده نکنیم و حرمت دیگر شهروندان را نگه داریم.
امروزه نظاره می کنیم که حرمت گذاری به بزرگ تر، به کوچک تر، به جامعه، به همسایه، به فرزند، به استاد، به شاگرد و… کمتر و کمتر رعایت می شود.
پایبندی به هنجارها و برقرارى روابط سازندهبرای هرکدام ازما این یک واقعیت انکار ناپذیر است که درتعاملات روزمره زندگی ناگزیر به برقرارى روابط اجتماعى می باشیم و نمىتوانیم زندگى را بدون مراوده و برخورد با دیگران به راحتى ادامه دهیم.
آنچه در این زمینه مهم و تأثیرگذار برمیزان سلامت شهروندان و نحوه زندگى است، چگونگى برقرارى این روابط مىباشد.
ضرورى است که هرشهروندی چگونگى و آثار روابط اجتماعى صمیمانه را با دقت مورد بررسى قرار داده و به عنوان راهى موثر براى دست یابى و ارتقاى سلامت روانى به کار بندد.
باحفظ حریم ها و حرمت هاست که زمینه تعامل سازنده و مثبت میان دو شهروند فراهم می شود.
اصول اجتماع بر پایه احترام متقابل و حفظ قانون و رعایت آن نهاده شده است،احترام که خاستگاهی عاطفی و احساسی دارد عاملی مهم و اساسی در حفظ تعادل اجتماعی،شهروندی و بقای ارتباط میان دو شخص و یا اشخاص و یا گروه های اجتماعی به شمار می آید.
در واکنش های اجتماعی وشهروندی مان حرمت جایگاهی بس عظیم دارد وبسیار شنیده ایم که بزرگان ما از حرمتهای زمان قدیم سخن می گویند .
شاید برای برخی فرزندان امروزی این مفاهیم چندان قابل درک نباشد و به نوعی مراعات این نوع حرمت ها در زندگی شان کمرنگ شده باشد ،لکن در گذشته این عکس العمل ارزش و هنجاری مطلوب و پسندیده بوده است.
واینها مواردی ازتاثیر شرایط زندگی امروز درعملی نشدن احترام و پایبندی به ارزش ها و هنجارهای شهروندی و اجتماعی است.
و انتهای کلامدرجامعه ای که از گذشته های پر ازحرمت خود فاصله گرفته است امکان ندارد که با نگاهی به گذشته و الهام از آن، از حریم های فردی و اجتماعی و حرمت ها و احترام ها، زندگی را به سهولت پیش برد.
به کاربردن الفاظ محترمانه، تواضع و فروتنی دربرابر بزرگترها ، مهربانی و محبت، دعای خیر کردن برای والدین و دیگران ، دوری از درشت گویی و یا حتی به کار نبردن واژه ها و اصوات نابهنجاری از جمله روش های احترام درتعاملات زندگی روزمره است که هر شهروندی را برای آموختن و به کار بستن در زندگی اجتماعی اش می طلبد.
نظر شما
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد