به گزارش مطلع الفجربه نقل ازبازی دراز،اثر تاریخی طاق گرا که کارشناسان آنرا به زمان اشکانیان نسبت می دهند یک اثر بسیار زیبا بایک معماری مسیحی بین النهرین است که برخی آنرا سرحد مرز روم با ایران می دانند.
این اثر تاریخی متاسفانه امروز همچون بسیاری از آثار دیگر شهر باستانی سرپلذهاب در معرض تخریب و نابودی است. عدم رعایت نکات حفاظتی از آثار تاریخی توسط گردشگران و افرادی که برای تفریح به محل این اثر تاریخی مراجعه می کنند علت اصلی این تخریب است که متاسفانه کسی هم برای جلوگیری از این اعمال مخرب اقدامی انجام نمی دهد.
روشن کردن آتش، نوشتن یادگاری و تراشیدن سنگ‌های این اثر از جمله اقداماتی است که از سوی افراد ناآگاه سبب آسیب رساندن به طاق گرا شده است.
علاوه بر این مشکلات خطرات ناشي از ريزش كوه، سقوط ماشين‌هاي سنگين، سقوط سنگ و... به دليل قرار گرفتن در پايين گردنه پاتاق را نیز می توان به عوامل تخریب این اثر اضافه کرد که توجه چندانی به آن نمی شود.
تمام اقداماتی که برای مرمت و بهسازی این اثر باستانی صورت گرفته به سال 1354 خلاصه می شود که توسط سازمان حفاظت آثار ملی عمل مقاوم سازی آن صورت گرفته و تاکنون هیچگونه فعالیت دیگری برای بهبود و مرمت این فضای تاریخی انجام نگرفته است که این مسئله در نوع خود جالب توجه است.
به فراموشی سپردن آثار باستانی شهرستان سرپلذهاب تنها مربوط به این اثر تاریخی نیست و بسیاری از آثار دیگر را نیز شامل می شود و باید دید تفکر مسئولین برای در پیش گرفتن این رویه چیست و تا چه زمانی ادامه خواهد یافت.
یکی از سوالاتی که در اذهان عمومی ایجاد می شود این است که آثار تاریخی دارای چه ارزشی در کشور می باشند و چگونه است که با وجود در معرض تخریب بودن طاق گرا هیچگونه واکنشی از سوی مسئولین امر صورت نمی گیرد.
مظفر غلامی در خصوص مرمت طاق گرا می گوید: اين طاق باستاني در سال1354 توسط سازمان حفاظت آثار ملي ساخته و عمل مقاوم‌سازي آن با استفاده از چسب ماستيك انجام شده است.
رئیس اداره میراث فرهنگی و صنایع گردشگری شهرستان اعتبارات موجود در این بخش را بسیار محدود خواند و افزود: درمعرض تخریب بودن این اثر بر کسی پوشیده نیست ولی عدم وجود اعتبار لازم برای مرمت و بهسازی طاق گرا وجود ندارد.
وی تصریح کرد: آثار تاریخی سرپلذهاب که گویای قدمت تاریخی شهرستان است نیازمند توجه بیشتر مسئولین استانی است تا از تخریب آنها جلوگیری شود.
بناي طاق‌گرا، فضاي ايوان مانندي است كه تماماً از سنگ ساخته شده‌است. اين بناي مستطيل شكل به ابعاد ۸۶/۴در۷۰/۷متر است كه ورودي آن به طرف جنوب و مشرف بر جاده سنگفرش باستاني است.
اگرچه تاكنون كاركرد واقعي اين بنا مشخص نشده، اما براي آن كاركردهاي متفاوتي از جمله «يادگار احداث راه»، «كاروانسرا»، «توقف‌گاه موكب شاهي»، «اريكه سلطنتي»، «پاسگاه مرزي» و «بناي يادبودي از پيروزي» ذكر كرده‌اند. «هورات»آن را بنايي مي‌داند كه به يادگار انجام راه ساخته‌اند. در باور محلي نيز به طاق عشق شهرت دارد كه فرهاد براي معشوقه‌اش شيرين ساخته است و به طاق شيرين و فرهاد نيز موسوم است.
در مورد زمان ساخت اين بنا اختلاف نظرهايي وجود دارد؛ برخي آن را به دوره اشكاني و برخي ديگر آن را به دوره ساساني نسبت مي‌دهند. «لويي واندنبرگ»آن را بناي كوچكي از دوران ساساني مي‌داند. اما آنطور که از مدارک باستانشناسی به دست آمده ظاهراً این بنا در اواخر دوره ساسانی و احتمالاً زمان حکومت خسرو دوم (۶۲۸-۵۹۰م) ساخته شده‌است.
اين طاق به شماره33فهرست آثار تاريخي ايران به ثبت رسيده است. در چند متري طاق سنگ‌نوشته‌اي نيز قرار داشت كه به دلايل نامشخصي امروزه اثري از آن نيست.
برای دیدن این اثر، حدود ۲۰۰ متر بعد از ایست بازرسی معروف پاتاق وارد جاده فرعی در سمت چپ جاده اصلی شده و پس از طی مسافتی حدود ۵۰۰ متر می‌توان به محل مورد نظر رسید.
باید دید این اثر تاریخی چه زمانی مورد اقبال مسئولین قرار گرفته و از تخریب آن جلوگیری می شود.
نظر شما
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد