کد خبر: 8193|15:36 - 1392/01/07
نسخه چاپی

پايان دولت يا دولت بي پايان ؟!

پايان دولت يا دولت بي پايان ؟!
1363427499_149809_206
بهار همواره فصل دگرگونی و نوزایی است و طنین گام های رسیدن آن جنب و جوشی فراگیر را به روح و جسم هم میهنانمان تزریق می کند . در حوزه سیاست هم ، آن دم که بهار در قامت واپسین فصل متصل به انتخابات ریاست جمهوری جلوس می کند موج شور و نشاط را در رگ و پی شیفتگان "پاستور” بر می خیزاند و جذابیتش به بحث های خانوادگی و دوستانه مردمان رسوخ تدریجی می کند و در نهایت در قالب میتینگهای بزرگ تبلیغاتی – خیابانی به اوج خود می رسد . نقطه آغازین انتخاباتی از این جنس معمولا به آخرین ماههای فصل خزان باز می گردد . در سرمای زمستان گرما بخش سیاست ورزان می شود و در فصل سبز تلاش رقیبان و هیجان هوادارانشان را به نوک قله می رساند تا روز موعود فرا رسد و در فرجام کار ، نامی از صندوق خارج شده و برای تکیه بر کرسی قدرت ، رهسپار ” نهاد ” در ” پاستور ” شود . مکانی که میهمانپذیر روسای جمهوریی با سرنوشت های خوش و ناخوش سیاسی بوده است .

اماجدای سرنوشت مستاجرانش،این "نهاد” آن قدر فریباست که بتوان انتخابات دور از تکاپوی خواستگار سمجش و تلاطم حامیان آنان را غیر طبیعی دانست . اینک نیز شمارش معکوس رسیدن بهاری دیگر و پیشوازی نوروز آغاز شده . فصل سبزی که امسال هم با انتخاباتی دیگر گره خورده و بناست ۲۴ خرداد مستاجر تازه ای که قولنامه اقامت ۴ساله در پاستور را امضاء خواهد کرد مشخص شود .نامزدهایی که با گرایش های متفاوت سیاسی اعلام ورود” قطعی” کرده اند یا زمزمه "شاید” درباره حضور را سر می دهند یا برآمدن "مشروط ” تاکید دارند .

اما ورای حضور جریانات مختلف حاضر در این عرصه احمدی ن‍ژاد امیدوارتر از گذشته شعار انتخاباتی فردایش را سروده و برای کابینه آتی برنامه ریزی می کند . ” سیاست” اینجای کار در ایران تبدیل به کلاف سر در گم و پیچیده ای می شود که سخن گفتن درباره آن امر دشواری است و به این سادگی ها امکان پذیر نیست .

تجربه ۸ سال ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد دل همه مردان سیاست شیر کرده است . همه می خواهند رییس جمهور باشند . شاید به همین دلیل است که تعداد چهره های سیاسی ، اقتصادی ، فرهنگی و اجتماعی شناخته شده و کمتر شناخته شده میل به انتخابات دارد. هرکسی که حتی یکدوره نمایندگی مجلس در کارنامه کاریش دارد یا حزبی دست و پا کرده می خواهد رییس جمهور شود .

دولت هم بدشان نمی آید این وسط کار انتخاباتی بکند تا دولتشان ” کش ” داشته باشند . خوب این دولت هم از سایر دولتها مجزا نیست . دولت آن قدر سنگ انتخابات را به سینه می زند که همه می دانند هر چقدر هم تعداد کاندیداها زیاد باشد باز هم وزنشان از کاندیدای دولت سبک تر است .

به هر حال…

سال عوض می شود . زمین هم رنگ عوض می کند . سال ۹۲ چه خوب باشد و چه بد ، وقتش رسیده بیاید. سال ۹۲ کم کم می آید اما ، با آمدنش قرار نیست برای دولت بهار بیاورد . آن طور که قانون تعیین کرده دوره ۸ ساله ریاست محمد احمدی نژاد باید به سر برسد . سال ۹۲ برای دولت بهار نیست فصل خزان است . محمود احمدی نژاد باید کلید پاستور را آن طور که گفته راس ساعت ۹ صبح ۱۲ مرداد به دولت جدید بدهد . دولتی که قرار است از مردم رای اعتماد بگیرد . همان طور که خودش (محمود احمدی نژاد) در سال ۸۴ و بعد سال ۸۸ گرفت .

"زنده باد بهار” ،”زنده باد بهار” ، "زنده باد بهار”

این عبارتی است که نیمه دوم سال ۹۱ اصولگرایان را آنقدر نگران کرد تا به رمزگشایی این عبارت و تکرار ۳ گانه آن مشغول شوند . نخستین بار محمود احمدی نژاد تکرار سه باره این عبارت را برای پایان بندی سخنرانی خود در سازمان ملل به کار برد . در گام بعدی اسفندیار رحیم مشایی که پس از یک دوره ظاهر و غایب شدن درست زمانی که از او به عنوان محتمل ترین کاندیدای دولت در انتخابات ریاست جمهوری نام برده می شود که پس از بازگشت از مصر در حلقه هواداران دولت قرار گرفته بود با شعارهایی چون ” رییس جمهور ۳۵ میلیونی” و ” زنده باد بهار” مواجه شد و با لبخند پذیرای هواداری شد که از او در خصوص بهار می پرسید تا با تکرار شعار انتخاباتی اش اصول گرایان را متوجه بهار کرده باشد . پلاکاردهای ” زنده باد بهار” با بازگشت رییس دولت و حلقه یارانش از مصر در پلاکاردهای حامیان دولت نمود بیشتری پیدا کرد و اصول گرایان را نگران تر کرد و گمانه زنی در خصوص برنامه های انتخاباتی مشایی که اصول گرایان او را سرحلقه جریان انحرافی می نامند ، قوت گرفت . احمدی نژاد "زنده باد بهار” را در بخش پایانی سخنرانی ۲۲ بهمن امسال هم تکرار کرد تا شایعه شعار تبلیغاتی کاندیدای دولت در انتخابات برای اصولگرایان تبدیل به یقین شود . اصولگرایان که تا دیروز نگران جریان انحرافی و مکتب ایرانی بودند بهانه دیگری برای نگرانی پیدا کردند . ” زنده باد بهار ” اردوگاه اصولگرایان را دچار تنش کرد . به ویژه زمانی که پس از استیضاح وزیر کار این عبارت نه تنها در سخنرانی احمدی نژاد تکرار شد بلکه افرادی که پلاکاردهایی با مضمون زنده باد بهار در دست داشتند در شبستان قم امام خمینی (ره) سخنرانی علی لاریجانی رییس مجلس را نیمه تمام گذاشتند و به سمت او مهر و دمپایی و نعلین پرتاب کردند . ” زنده باد بهار ” هم چون مکتب ایرانی مدت هاست اصولگرایان را به خود مشغول کرد . برخی همچون سالک نماینده اصفهانی مجلس گفتند : شعار زنده باد بهار رییس جمهوری هم مانند شعار مکتب ایرانی دوام ندارد. مشایی و احمدی نژاد در پاسخ به منتقدان گفتند : منظور از زنده باد بهار امام زمان (عج) است !!!

و احمدی نژاد گفت : پس چه می گفتم ؟ توقع داشتید بگم زنده باد پاییز؟؟

” زنده باد بهار ” هر چه باشد چه شعار کاندیدای دولت در انتخابات و چه یک عبارت برای مقابله دولت و اصولگرایان باشد ، اردوگاه اصولگرایان را آشفته کرده است و در ذیل نظرسنجی ها پیش بینی شده است که در صورت غیبت اصلاح طلبان گوی سبقت را از اصولگرایان خواهد ربود .

لاجرم به جای این آشفتگی نباید نشست و دست روی دست گذاشت . باید نسبت به شناخت این انحراف و تبیین آن برای افکار عمومی در سطح بالایی اقدام نمود تا خدای ناکرده جریان انحرافی تبدیل به دولت انحرافی نشود.

تلنگر :

اصولگرایان هم می دانند که محمود احمدی نژاد از جنس آنان است . هر چقدر هم بعد از هفت سال و نیم بخواهند این روزها نقدش کنند باز هم او ” محمود احمدی نژاد” شهرداری تهران است که سال ۸۴ به پشتوانه آنان به میدان آمد و رییس جمهور شد . آنها چه بخواهند و چه نخواهند نام محمود احمدی نژاد در تاریخ با اصولگرایان پیوند خرده است .

یاد سخنان گهربار حضرت آقا افتادم که در اولین ماههای دولت احمدی نژاد فرمودند:

امکان لغزش و انحراف برای همه وجود دارد/ همیشه خودتان را در مقابل مردم بدهکار بدانید/ از شکل‌گیری جماعتی خاص برای تصمیم‌گیری اجتناب کنید/ برحذر باش از اینکه خودشگفتى به سراغ تو بیاید/ آنهایی که در معارف اسلامی عمق ندارند، پایشان می‌لغزد …

اللهم اجعل عواقب امورنا خیرا

*كارشناس ارشد علوم سياسي و عضو انجمن علوم سياسي ايران

نظر شما

دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد