مطلع الفجر-شب یلدای امسال در میانه محرم و صفر بودنش قصه ای دارد و اینبار تقارنش با شبی که صاحب آن امید لحظه لحظه های بیقراری شیعه است رنگ و بوی بلند ترین شب سال را عوض کرده است.
شب یلدای امسال در میانه محرم و صفر بودنش قصه ای دارد و اینبار تقارنش با شبی که صاحب آن امید لحظه لحظه های بیقراری شیعه است رنگ و بوی بلند ترین شب سال را عوض کرده است. شب های جمعه در تب و تاب عاشقانه های کمیل و در امتداد زمزمه های شبانه ملتی مشتاق و منتظر که به ندبه های ناب ختم می شود همیشه عالمی داشته است. همیشه به یک اضطراب شیرین در آستانه جمعه های امیدشان خوش آمد گفته اند و به آن عادت کرده اند. تسکین دلهای منتظر، همین کمیل ها و ندبه های جمعه ها بوده است تا بلندی شب هجران را با دلخوشی ظهور سر کرده باشند. اما... اما شب جمعه ای که یلدا باشد؛ حتی همین یک دقیقه بیشتر از دیشب برای دلهای منتظر خودش حکایتی می شود. خودش حکایتی می شود حتی اگر تمام انار ها به همدردی عاشقان فرزند فاطمه دل خون شوند. امشب تمام دلهره ها دست به دامان حافظ می شوند تا برایشان تسکین جمعه یلدایی شوند، تا فالشان را با کلید واژهای مژده، مسیح، دل و آمدن رقم بزند و به گوششان با نجوای لسان الغیب بخواند: مژده ای دل که مسیحا نفسی می آید... امشب تمام دخیل ها به تفعل قرآن است که با تکرار «وَ نُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ... قلب پسر بچه های شکنجه شده در بحرین و گلوهای بریده دخترکان سوری به جرم گردن بند یا فاطمه را مرهمی گذارد. شاید به خاطر همین یک دقیقه! آری به خاطر همین یک دقیقه دلهره بیشتر کودکان در هراس... به خاطر همین یک دقیقه دعای بیشتر مادران داغ دیده عاقبت شیعیان با ظهور مولاشان به خیر شود. بخیر بگذرد این یک دقیقه بیشتر... و عجل لولیک الفرج