مطلع الفجر-آنهایی که نسبت به حجاب و دین و احکام الهی لا قید و بی خیالند که هیچ، مخاطب ما کسانی هستند که ریشه مذهبی دارند و اهل دین و شریعتند و موافق حضور زن در جامعه، البته اکثریت این گروه هنوز متوجه عواقب و پیام های این حضور نیستندو نمی دانند که حضور زن در جامعه نمی تواند خالی از اختلاط و نقض حریم های شرعی و اخلاقی باشد زیرا زن نمی تواند فارغ از جذابیت در جامعه ظاهر شود.
از گذشته تا کنون همواره بحث حضور زن در جامعه مطرح بوده است و اینکه آیا زن بایستی در جامعه حضور داشته باشد؟ در صورت حضور، نحوه حضورش چگونه خواهد بود؟ در روزگار ما کفه ترازو به نفع گروهی سنگینی می کند که موافق حضور زن در جامعه اند و هر چه بیشتر می گذرد سنگینی آن افزایش پیدا می کند و نتیجه این روند، وضعیت فعلی جامعه ماست!
در حدیثی از حضرت زهرا (س) آمده است که سعادت زن آن است که هیچ مرد نامحرمی را نبیند و هیچ مرد نامحرمی هم او را نبیند. معمولا بعد از خواندن این حدیث و احادیثی ازاین حیث سعی می کنیم با هنر توجیه هزاران توضیح! برای رد کردن آن بیاوریم زیرا این احادیث را مطابق احوالات کنونی روزگارمان نمی یابیم و یا ممکن است با قیافه عالمانه اجرای این احادیث را ناشدنی ،غیرممکن، غیر امروز بدانیم.
اگر کم و بیش اهل مطالعه و تاریخ باشیم باید بدانیم که گوینده این حدیث کسی است که به سهم خود والاترین مشارکت های فرهنگی و سیاسی را در حساس ترین مقاطع تاریخ بشر به خود اختصاص داده است و در مقطع نیاز که حضور خود را در جامعه ضروری می دانسته با تمامی وجود پا به میدان می گذارد و هزینه این حضور را با جان خویش پرداخت می کند. شاید جمع بین آن فرمایش و این عملکرد برای بسیاری دشوار باشد و گروهی به دلیل ضعف خود آن را متناقض ارزیابی کنند یا با حذف یکی از آنها، تکلیف خود را پیدا کنند. یعنی یا به ماندن زن مسلمان در خانه حکم داده اند و یا به حضور بی محابا و راحت و رایج زن در جامعه و اختلاط و تداخل حریم ها تن داده اند.
آنهایی که نسبت به حجاب و دین و احکام الهی لا قید و بی خیالند که هیچ، مخاطب ما کسانی هستند که ریشه مذهبی دارند و اهل دین و شریعتند و موافق حضور زن در جامعه، البته اکثریت این گروه هنوز متوجه عواقب و پیام های این حضور نیستند و نمی دانند که حضور زن در جامعه نمی تواند خالی از اختلاط و نقض حریم های شرعی و اخلاقی باشد زیرا زن نمی تواند فارغ از جذابیت در جامعه ظاهر شود.
طبیعت زن زیبایی ،جذابیت، جلب توجه و آراستگی را می طلبد و نمی تواند از این طبایع بروز و ظهور پیدا کند و حضور زن با این ویژگی ها نتیجه ای جز انحراف نخواهد داشت. حالا برمی گردیم به سوال نخست، حضرت زهرا (س) و سایر نمونه های دینی والا چگونه در جامعه حاضر و به ایفای نقش و ترسیم تاریخ پرداختند؟ بدیهی است که این حضور آنچنان بوده که در صورت حذف حضور، تاریخ مسیر دیگری را می پیمود. یعنی اگر حضرت زهرا (س) در مسجد مدینه حاضر نمی شدند و از بشریت مظلوم دفاع نمی کردند قطعا تاریخ روند دیگری را به خود می گرفت و به تکامل نمی رسید .
نکته اساسی در حل این مسئله نوع نگاه جنسی و انسانی است. از توجه به آیات قران درمیابیم مخاطب قریب به اتفاق آیات (ناس) است نه مرد و زن ! اگر هم در برخی آیات به زنانگی و مردانگی جنسیت اشاره شده خطاب قرآن به وظایف و تکالیف خاص نقشهای جنسیتی افراد بوده است. پس اگر بتوانیم شان انسانیت را از شان جنسیت جدا کنیم آنگاه حضور افراد در جامعه حضور انسانی خواهد بود. در این صورت مرد یا زن نیست که در جامعه ظاهر می شود بلکه انسان است که نقش آفرینی می کند. صدیقه طاهره (س) به عنوان یک انسان در جامعه ظاهر می شود همانطور که امیر مومنان هم در جامعه به عنوان یک انسان حضور پیدا می کرد.
جنسیت در اسلام مختص خانه و خانواده است زیرا بدون جنسیت اصولا خانواده و نقش هایی مانند پدری و مادری و همسری بی معنی می شود. البته زن یا مرد برای انجام تکالیف شرعی در جامعه جنسیت خود را در خانه جا بگذارد و با عنوان انسان و با صفات انسانی در صحنه سیاسی و اجتماعی حاضر شود در چنین حالتی به فرمایش حضرت زهرا (س) زن می تواند سعادتمند شود و در عین حال زنانگی و مادری را برای خانه بگذارد و به عنوان یک انسان و با صفات انسانی در جامعه حاضر شود.
در منظر اسلام جامعه زمانی سلامت خود را پاس خواهد داشت که افراد با انسانیت خود در آن حاضر شوند نه با جنسیت.
منبع:فرهنگ نیوز
نظر شما
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد