اما در سال های اخیر به دلیل کمبود بارش و خشکسالی این بخش نیز به درد بحران کم آبی همچون مناطق دیگر شهرستان گیلانغرب مبتلا شده و در حوزه های مختلف اعم از کشاورزی و آب شرب با مشکلات جدی روبروست.
شهر سرمست مرکز بخش گواور که از توابع شهرستان گیلانغرب است. اين شهر در دامنه كوه قلاجه واقع شده است گردنه قلاجه در این مسیر داراي طبيعت بسيار زيبايي است كه مسافرين را خصوصا در فصل تابستان به خود جذب مي کند، اما به نظر می رسد این طبیعت بکر و کوهستانی در آستانه بحران و خشک سالی خواهد بود.
بخش گواور در سالهای نه چندان دور با دارا بودن رودخانه پر آب و دایمی دارای کشت انواع محصولات آبی از قبیل چغندر و ذرت بود اما امروزه خشک شدن آب چشمه های روستاها و رودخانه دایمی آن زندگی را برای مردم این منطقه سخت و طاقت‌فرسا کرده به طوری که مردم برای رهایی از این تنگنا کار و کشاورزی خود را رها کرده و در حال مهاجرت به شهر ها هستند.
(بحران آب و چالش سلامت عمومی )
یکی از اهالی روستای بهرام بگ که دامدار است در گفتگو با خبرنگارمطلع الفجر با بیان اینکه مردم روستا به خاطر نبود آب با سختی‌های زیادی دست‌وپنجه نرم می‌کنند، اظهار داشت: خشکسالی‌های اخیر سبب شده تا آب رودخانه ما و همچنین چشمهای روستا خشک شود و این خشکی تا اندازه‌ای است که ما برای آب دادن دام هایمان که قبلا از رودخانه و چشمه فراهم می شد در سختی هستیم.
(دامهای تشنه ای که آبی برای خوردن نمی یابند)
دهیار روستای بهرام بگ از توابع بخش گواور هم در گفتگویی با خبرنگار مطلع الفجر در خصوص بحران کم آبی که در سالهای اخیر گریبان گیر روستاهای گواور و بخصوص روستای محل سکونت او شده است، اظهار داشت: در سالهای گذشته مردم روستای ما با بهره گیری از آب رودخانه هم جوار و کار بر روی اندک زمین های خود و کشت و برداشت ذرت، چغندر و گندم آبی توانستند معاش خود را تامین کنند اما اکنون این روند با چالش رو برو شده است.
(رودخانه دایمی گواور کاملا خشکیده است)
علی صادقی در ادامه با اشاره به اینکه عوامل زیادی در خشک شدن رودخانه های دایمی دخیل هستند، تصریح کرد: روند خشکسالی های اخیر و تغییرات اقلیمی مهمترین دلیل خشک شدن چشمه و رودخانه است اما خشک شدن رودخانه در مسیر روستاهای پایین دست این بخش همچون روستاهای هفت چشمه جهانشاه، قلعه رمن و بهرام بگ به دلیل عدم نظارت و سوء مدیریت ها بوده است.
وی تصریح کرد: در روستاهای بالا دست وجود چاه های بیشمار آب برای کشت چغندر و ذرت نفس رودخانه را گرفته است چنانچه دیگر حتی برای استفاده دامها هم آبی نمانده است. باید پرسید که چه کسی در اصل ناظر بر این کارشکنی هاست و مسئول برخورد با خاطیان چه نهادیست؟
ساکن روستای بهرام بگ این موضوع را هم اضافه کرد: در سالهای گذشته برخی از اهالی روستا اقدام به کاشت درختان مثمری کردند که بسیار امیدوار کننده بود اما به دلیل استفاده بی رویه تعداد کمی از روستاها در بالا دست، این درختان نیز در آستانه خشکیدگی اند و باید برای تقابل با این بحران چاره ای اندیشید و البته مسئولان و متولیان باید در این حوزه پیشقدم باشند.
به گزارش مطلع الفجر اگرچه توجه و رفع مشکلات معیشتی و رفاهی مردم از هر حیث از اهم رسالت و وظایف دولت است اما به نظر می رسد در شرایطی که منطقه با بحران کم آبی و خشکسالی دست و پنجه نرم می کند مسئولان نباید به بعضی فرصت طلبان و زیاده خواهان حق تضییع حقوق دیگران را بدهد تا جایی که این برداشت و تعرض ممکن است علاوه بر پایمال شدن حق مردم منجر به خسارتهای زیست محیطی شود.
در هر حال سهم عمده ای از منابع آب باید جهت حفظ محیط زیست کنار گذاشته شود و بی شک امورات کشاورزی در اولویت‌های بعدیست. چغندر جزو محصولات کشاورزی بانیاز آبی بالا ست و با این وجود کشاورزان بالا دست رودخانه گواور در حال تدارکات لازم جهت افزایش سطح زیر کشت در سال آینده این محصول اند!
در این میان باید اداراتی مانند امور آب صرفا به صدور مجوز برداشت آب اکتفا نکند و محیط زیست هم آنجا که روند زیست محیطی در آستانه به مخاطره افتادن است بدون اغماض به وظایف قانونی خود عمل کند. در هر حال نظارت دقیق متولیان در مواجهه با چالش ها ضروری و غیر قابل انکار است.
نظر شما
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد